Van jongs af aan is Madelon Verbeek (1999) gefascineerd door de kleine dingen in het dagelijks leven. Die interesse voor detail is altijd gebleven en heeft geleid tot gedetailleerde, figuratieve schilderijen waarin meerdere verhalen tegelijk worden verteld.

 

Van collectieve tot individuele verhalen, van wereldnieuws tot alledaagse toevalligheden; al deze informatie verzamelt zij door het gesprek aan te gaan met verschillende mensen.

 

Vervolgens verwerkt zij die gesprekken tot een visueel geheel. Zo wil ze het bijzondere van de verschillende persoonlijke, alledaagse belevingen laten zien.

 

Met haar werk haalt zij details en verhalen, die door de tijd vergeten zouden zijn of onopgemerkt zouden blijven, naar de voorgrond.

 

Het kwetsbare geluk, maar ook het ongeluk in ons dagelijks leven en hoe dit alles onze omgeving vormt en ons als individu beïnvloedt, zijn de kern van haar werk.